Ile wynosi wynagrodzenie za staż w 2025 roku?

Rynek pracy w Polsce dynamicznie się zmienia, a oczekiwania wobec młodych pracowników rosną. W odpowiedzi na te zmiany, coraz większą rolę odgrywają staże – nie tylko jako forma zdobywania doświadczenia, ale również jako etap przejściowy między edukacją a zatrudnieniem. Dla wielu osób to właśnie staż staje się pierwszym kontaktem z realnym środowiskiem zawodowym. Zrozumienie zasad jego organizacji oraz tego, jakie korzyści – w tym finansowe – można z niego czerpać, staje się niezbędne dla świadomego planowania kariery.

W artykule przyglądamy się szczegółowo wynagrodzeniom za staż w 2025 roku. Poruszamy zarówno aspekty prawne, jak i rynkowe oraz wyjaśniamy, co różni staż z urzędu pracy od komercyjnego, jak kształtują się średnie stawki i na co można liczyć w różnych branżach. 

‍

Wynagrodzenie za staż w 2025 roku zależy od jego rodzaju

Wynagrodzenie, jakie może otrzymać stażysta w 2025 roku, nie jest określone jedną, uniwersalną stawką – przeciwnie, zależy od szeregu czynników, w tym przede wszystkim od tego, na jakiej podstawie i w jakiej formie staż jest realizowany. W praktyce wyróżnia się dwie główne kategorie: staże finansowane ze środków publicznych, w tym z urzędów pracy, oraz staże komercyjne, organizowane bezpośrednio przez pracodawców z sektora prywatnego. Te dwie ścieżki różnią się nie tylko wysokością świadczeń, ale również regulacjami prawnymi, sposobem zawierania umów, a nawet dostępnością dodatkowych świadczeń socjalnych.

Staż organizowany przez urząd pracy to forma aktywizacji zawodowej, z której mogą skorzystać osoby zarejestrowane jako bezrobotne. Jego celem jest umożliwienie nabycia praktycznych umiejętności w warunkach rzeczywistego środowiska pracy, a jednocześnie zapewnienie podstawowego wsparcia finansowego w okresie jego trwania. W tym przypadku nie dochodzi do nawiązania stosunku pracy, a samo wynagrodzenie ma formę stypendium wypłacanego przez urząd pracy.

Z kolei staże komercyjne, czyli te, które są oferowane przez przedsiębiorstwa, organizacje pozarządowe czy instytucje prywatne, mają zazwyczaj bardziej elastyczny charakter. Mogą być płatne lub nieodpłatne, a ich warunki są kształtowane przez wewnętrzne regulacje firm i bieżące potrzeby kadrowe. Tego rodzaju staże często są skierowane do studentów lub absolwentów i mają za zadanie wyłonić potencjalnych pracowników, których warto zatrzymać na dłużej po zakończeniu okresu stażowego.

W 2025 roku różnice pomiędzy tymi dwiema formami staży są nadal wyraźne – zarówno pod względem wysokości wynagrodzenia, jak i obowiązków stron. Warto zatem przyjrzeć się im osobno, aby mieć pełen obraz sytuacji finansowej, jaka może czekać osobę decydującą się na tę formę zawodowego startu.

• Staż z urzędu pracy: To forma wsparcia osób bezrobotnych, organizowana przez powiatowe urzędy pracy. Stażysta otrzymuje tzw. stypendium stażowe, którego wysokość w 2025 roku wynosi 1790,30 zł brutto miesięcznie (co stanowi 120% zasiłku dla bezrobotnych). To świadczenie nie podlega opodatkowaniu, ale nie są z niego również odprowadzane składki emerytalno-rentowe. Oznacza to, że choć stażysta otrzymuje regularne świadczenie, nie nabywa z tego tytułu uprawnień emerytalnych ani nie zwiększa stażu pracy.
  
• Staż komercyjny: Organizowany bezpośrednio przez firmy, fundacje lub inne instytucje. Tutaj wynagrodzenie nie jest uregulowane centralnie i zależy od polityki płacowej danej organizacji. W 2025 roku obserwuje się, że najniższe stawki w sektorze prywatnym wynoszą około 1800–2500 zł brutto miesięcznie, natomiast w branżach technologicznych, finansowych czy marketingowych – mogą sięgać nawet 4000 zł brutto lub więcej. Pracodawcy coraz częściej traktują staże jako inwestycję w przyszłych pracowników, co przekłada się na atrakcyjniejsze warunki finansowe dla kandydatów z dużym potencjałem.
  
  

‍

Pracodawca ma obowiązek wypłaty wynagrodzenia tylko w określonych przypadkach

W Polsce zasady dotyczące wynagrodzenia za staż są zróżnicowane i zależą przede wszystkim od podstawy prawnej, na jakiej staż jest realizowany. Nie każdy staż musi oznaczać gratyfikację finansową – w wielu sytuacjach osoba odbywająca staż wykonuje określone obowiązki zawodowe, jednak nie otrzymuje za to żadnego wynagrodzenia. Taka różnorodność form zatrudnienia może prowadzić do nieporozumień, szczególnie wśród osób dopiero wchodzących na rynek pracy, dlatego niezwykle istotne jest rozróżnienie, kiedy wynagrodzenie przysługuje stażyście z mocy prawa, a kiedy jego wypłata zależy wyłącznie od dobrej woli organizatora.

W praktyce kluczowe znaczenie ma to, czy dana forma stażu wiąże się z formalnym stosunkiem pracy, objęta jest kodeksem pracy, czy też realizowana jest w ramach porozumienia cywilnoprawnego, ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, bądź w formie edukacyjnej, np. jako część programu studiów.

• Staż nieodpłatny: W przypadku staży realizowanych w ramach obowiązkowych lub fakultatywnych praktyk studenckich, a także wolontariatu, pracodawca nie ma prawnego obowiązku wypłacania wynagrodzenia. Choć w takich sytuacjach stażysta nierzadko wykonuje rzeczywiste zadania zawodowe – obsługuje klientów, wspiera pracę zespołu, przygotowuje dokumenty – formalnie uznawany jest za osobę uczącą się, a nie pracownika. Takie rozwiązanie najczęściej spotykane jest w sektorze publicznym, organizacjach pozarządowych, uczelniach, instytucjach kultury czy mediach niekomercyjnych. W praktyce może to oznaczać pełne zaangażowanie stażysty bez jakiejkolwiek rekompensaty finansowej. Warto jednak dodać, że coraz więcej firm decyduje się dobrowolnie przyznać symboliczne wynagrodzenie lub oferować inne formy wsparcia – jak bony, zwrot kosztów dojazdu, czy wyżywienie.
  
• Staż odpłatny: Inaczej wygląda sytuacja, gdy stażysta wykonuje obowiązki na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej, szczególnie jeśli są one tożsame z zakresem obowiązków przypisanych pracownikom etatowym. W takim przypadku obowiązuje konieczność wypłaty wynagrodzenia – jego wysokość nie może być niższa niż minimalne wynagrodzenie za pracę określone przepisami krajowymi. W 2025 roku minimalne wynagrodzenie brutto wynosi 4300 zł miesięcznie przy pełnym etacie. Oznacza to, że jeżeli osoba odbywająca staż jest zatrudniona na cały etat, pracodawca nie może zaproponować niższej stawki, niezależnie od tego, że osoba ta formalnie „dopiero się uczy”.
  
  

Warto również podkreślić, że staże komercyjne – nawet jeśli nie są formalnie związane ze stosunkiem pracy – coraz częściej wiążą się z wypłatą wynagrodzenia. Wynika to z rosnącej konkurencji o młode talenty, a także z większej świadomości kandydatów, którzy oczekują, że ich zaangażowanie będzie choć częściowo rekompensowane finansowo. W praktyce oznacza to, że choć prawo nie zawsze wymusza obowiązek wypłaty wynagrodzenia, realia rynku pracy coraz częściej skłaniają pracodawców do traktowania stażu jako pełnoprawnego etapu zatrudnienia – wraz z odpowiednimi świadczeniami.

‍

Stażysta ma określone prawa i obowiązki wynikające z przepisów prawa pracy

Staż, choć często traktowany jako etap przygotowawczy do właściwego zatrudnienia, nie jest pozbawiony regulacji prawnych. Wbrew obiegowej opinii, osoba odbywająca staż nie jest w pełni zależna od dobrej woli pracodawcy. W zależności od formy stażu – czy to w ramach urzędu pracy, praktyk zawodowych, czy komercyjnych programów organizowanych przez prywatne firmy – stażysta nabywa określone prawa oraz obowiązki, które mają swoje źródło w obowiązującym prawie pracy, ustawach szczególnych oraz umowach lub porozumieniach zawieranych przed rozpoczęciem współpracy.

Dobrze udokumentowana relacja między stażystą a organizatorem stażu ma kluczowe znaczenie, szczególnie w przypadku ewentualnych nieporozumień, sporów czy prób wykorzystania braku doświadczenia osoby rozpoczynającej swoją ścieżkę zawodową. Dlatego znajomość własnych uprawnień oraz świadomość ciążących obowiązków to nie tylko kwestia formalna, ale również praktyczna ochrona przed nadużyciami, przeciążeniem obowiązkami czy brakiem dostępu do świadczeń zdrowotnych. Oto najważniejsze prawa i obowiązki przysługujące stażystom w 2025 roku:

• Prawo do urlopu: Stażysta, który odbywa staż za pośrednictwem urzędu pracy i którego czas trwania przekracza 30 dni, ma ustawowe prawo do 2 dni wolnych za każdy zakończony miesiąc stażu. Dni te traktowane są jako odpowiednik urlopu wypoczynkowego i mogą być wykorzystane w dowolnym momencie, po uprzednim uzgodnieniu z opiekunem stażu. To szczególnie istotne uprawnienie, ponieważ chroni stażystę przed ciągłą pracą bez możliwości regeneracji. W przypadku staży krótszych lub odbywanych na innych zasadach, prawo do urlopu nie zawsze jest gwarantowane, dlatego warto dokładnie sprawdzić warunki zawarte w porozumieniu lub umowie.
  
• Prawo do opieki zdrowotnej: Niezależnie od tego, czy staż realizowany jest w ramach publicznego programu aktywizacyjnego, czy jako forma współpracy z firmą prywatną, osoba odbywająca staż powinna mieć zapewnione ubezpieczenie zdrowotne. W przypadku staży z urzędu pracy składkę zdrowotną odprowadza urząd – co zapewnia dostęp do świadczeń medycznych finansowanych przez NFZ. Natomiast przy stażach komercyjnych obowiązek ten spoczywa na pracodawcy, o ile została zawarta umowa zlecenia lub umowa o pracę. Brak ubezpieczenia może skutkować poważnymi konsekwencjami w razie nagłego zachorowania lub wypadku, dlatego to jedno z podstawowych praw, na które należy zwrócić uwagę jeszcze przed rozpoczęciem współpracy.
  
• Obowiązek przestrzegania zasad pracy: Stażysta nie jest całkowicie wolny w swoim działaniu – podobnie jak pracownicy etatowi, zobowiązany jest do respektowania zasad panujących w zakładzie pracy. Obejmuje to m.in. punktualne stawianie się w wyznaczonych godzinach, przestrzeganie regulaminu wewnętrznego, stosowanie się do poleceń opiekuna stażu oraz rzetelne wykonywanie przydzielonych obowiązków. W przypadku rażącego naruszenia tych zasad, organizator ma prawo rozwiązać umowę o staż, a w niektórych przypadkach nawet złożyć oficjalną skargę do urzędu pracy. Co istotne, obowiązki te powinny być jasno określone na początku stażu – najlepiej na piśmie – aby nie budziły wątpliwości co do zakresu odpowiedzialności stażysty.
  

Warto pamiętać, że choć stażysta formalnie nie zawsze jest pracownikiem, jego sytuacja prawna nie jest pozbawiona ochrony. Instytucje kontrolne, takie jak Państwowa Inspekcja Pracy, mogą interweniować w przypadku nieprawidłowości, a stażysta ma prawo domagać się poszanowania swoich uprawnień. Wiedza na temat tych przepisów to pierwszy krok do świadomego i bezpiecznego wejścia na rynek pracy.

‍

Branża, lokalizacja i poziom wykształcenia wpływają na wysokość wynagrodzenia za staż

Choć przepisy prawa pracy i programy urzędowe określają minimalne standardy wynagrodzeń dla niektórych rodzajów staży, to w praktyce wiele zależy od indywidualnych cech oferty i samego kandydata. Na finalną wysokość wynagrodzenia za staż wpływ mają nie tylko zapisy formalne, ale również czynniki rynkowe, takie jak sytuacja w konkretnej branży, miejsce odbywania stażu oraz poziom wykształcenia czy posiadane kompetencje techniczne. Pracodawcy dostosowują wysokość wynagrodzenia do wartości, jaką dana osoba może wnieść do organizacji już na etapie stażu, a także do warunków konkurencji o młodych pracowników.

Zrozumienie tych zależności pozwala kandydatom na bardziej realistyczne oczekiwania i skuteczniejsze planowanie kariery zawodowej. Poniżej przedstawiamy trzy kluczowe czynniki, które w 2025 roku najczęściej determinują poziom stażowego wynagrodzenia:

• Branża: Sektor gospodarki, w którym funkcjonuje firma, jest jednym z najważniejszych determinantów wynagrodzenia stażowego. Najwyższe stawki niezmiennie oferują przedsiębiorstwa działające w branżach zaawansowanych technologicznie i finansowo. Firmy z sektora IT, fintech, konsultingu strategicznego, analizy danych, czy zaawansowanej inżynierii, szukają nie tylko teoretycznie przygotowanych studentów, ale przede wszystkim osób posiadających konkretne umiejętności, które można zastosować niemal od razu. W takich przypadkach miesięczne wynagrodzenie stażysty w 2025 roku może sięgać nawet 4500–5000 zł brutto, zwłaszcza w programach stażowych w międzynarodowych korporacjach lub firmach start-upowych z kapitałem inwestycyjnym. Dla porównania, staże w branżach o mniejszym stopniu komercjalizacji, takich jak kultura, edukacja, administracja publiczna czy sektor NGO, często oferują symboliczne lub całkowicie nieodpłatne warunki.
• Lokalizacja: Wynagrodzenie za staż w dużym stopniu zależy od miejsca, w którym jest on realizowany. W metropoliach takich jak Warszawa, Kraków, Wrocław czy Gdańsk, gdzie rynek pracy jest bardziej dynamiczny, a konkurencja o zdolnych kandydatów większa, pracodawcy są bardziej skłonni do oferowania wyższych stawek – nie tylko z powodu realnej siły nabywczej, ale również w odpowiedzi na rosnące oczekiwania studentów i absolwentów. W tych miastach typowe widełki dla stażysty w sektorze prywatnym to 2500–4000 zł brutto miesięcznie, przy czym mogą sięgać jeszcze wyżej w przypadku branż premium. Natomiast w mniejszych miejscowościach, gdzie liczba ofert jest ograniczona, a koszt życia niższy, wynagrodzenia za staż często nie przekraczają 1800–2500 zł brutto – o ile w ogóle są przewidziane. Mniejsze firmy lokalne nie zawsze mają budżety na wypłaty dla stażystów, choć oferują inne korzyści, np. większą elastyczność czy szybszy dostęp do zadań strategicznych.
• Wykształcenie i umiejętności: Kandydaci, którzy ukończyli studia na kierunkach technicznych, ekonomicznych, informatycznych lub posiadają specjalistyczne kursy i certyfikaty, są postrzegani jako wartościowi już na etapie rekrutacji na staż. Również praktyczna znajomość narzędzi – takich jak Excel na poziomie zaawansowanym, AutoCAD, pakiet Adobe, języki programowania (np. Python, Java, SQL), systemy ERP czy znajomość języków obcych – może przełożyć się bezpośrednio na wyższe wynagrodzenie. Pracodawcy są skłonni płacić więcej, jeśli widzą w stażyście nie tylko osobę do przyuczenia, ale potencjalnego przyszłego pracownika, który już na tym etapie potrafi samodzielnie realizować zadania i wnosić realną wartość do zespołu. Często oferują wtedy wyższe stawki już na początku, a także możliwość szybszego awansu po zakończeniu programu stażowego.

Podsumowując, choć staż z definicji jest formą nauki zawodu, to jego wartość – również finansowa – zależy w dużej mierze od tego, gdzie i przez kogo jest organizowany oraz jaką wiedzę i umiejętności wnosi osoba aplikująca. Świadomy wybór miejsca i branży, a także inwestycja we własne kompetencje przed aplikacją, może znacząco zwiększyć szansę na atrakcyjne warunki już na samym początku kariery.

Wysokość wynagrodzenia za staż warto negocjować, zwłaszcza w sektorze prywatnym

Choć staż kojarzy się przede wszystkim z nauką zawodu i zdobywaniem pierwszych doświadczeń, nie oznacza to, że kwestie finansowe powinny schodzić na dalszy plan. Wręcz przeciwnie – umiejętność rozmawiania o wynagrodzeniu już na etapie stażu może nie tylko poprawić sytuację materialną stażysty, ale także zbudować fundament pod przyszłą, partnerską relację z pracodawcą. W sektorze prywatnym, gdzie nie obowiązują odgórnie ustalone stawki, kandydaci mają przestrzeń do negocjacji i powinni z niej korzystać świadomie.

Negocjowanie warunków finansowych na początku kariery zawodowej nie jest oznaką roszczeniowości – to dowód dojrzałości, samoświadomości oraz znajomości własnej wartości na rynku pracy. W rzeczywistości wielu pracodawców pozytywnie odbiera takie rozmowy, traktując je jako sygnał, że kandydat poważnie podchodzi do swojej roli i posiada kompetencje komunikacyjne niezbędne w środowisku biznesowym. Aby jednak negocjacje były skuteczne, należy się do nich odpowiednio przygotować – zarówno pod kątem merytorycznym, jak i psychologicznym. Poniżej przedstawiamy kluczowe aspekty, które mogą zwiększyć szanse na uzyskanie lepszych warunków wynagrodzenia podczas stażu w 2025 roku:

• Przygotowanie się do rozmowy: Jednym z najważniejszych elementów skutecznych negocjacji jest wcześniejsze rozeznanie rynkowe. Kandydat powinien znać średnie stawki obowiązujące w jego branży oraz regionie – informacje te można znaleźć w raportach płacowych, ogłoszeniach o pracę czy portalach branżowych. Znając aktualne widełki wynagrodzeń, łatwiej uzasadnić swoje oczekiwania finansowe i uniknąć zaniżenia własnej wartości. Dodatkowo, warto przemyśleć argumenty, które będą prezentować stażystę jako osobę gotową do realnego wkładu w działalność firmy już od pierwszych dni współpracy. Pracodawcy chętniej inwestują w tych kandydatów, którzy jasno komunikują, co potrafią i jakie rezultaty mogą osiągnąć.
• Argumentacja wartości dodanej: Samo stwierdzenie „chciałbym zarabiać więcej” to za mało – rozmowa o wynagrodzeniu musi opierać się na konkretach. Jeżeli kandydat posiada specjalistyczne umiejętności, takie jak znajomość języków obcych, biegła obsługa oprogramowania branżowego (np. AutoCAD, SAP, Excel, Canva, języki programowania), certyfikaty zawodowe (np. z marketingu cyfrowego, analizy danych) czy doświadczenie w projektach uczelnianych lub wolontariacie – warto to przedstawić jako wartość dodaną dla organizacji. Pracodawcy cenią sobie osoby, które nie tylko chcą się uczyć, ale także potrafią natychmiastowo odciążyć zespół lub przyspieszyć realizację zadań. W wielu przypadkach to właśnie takie argumenty przekonują firmy do zaproponowania lepszych warunków finansowych.
• Propozycje elastycznego rozliczenia: Zdarza się, że firma – mimo pozytywnego nastawienia – nie dysponuje odpowiednim budżetem, aby zaoferować wyższe wynagrodzenie na etapie stażu. W takich sytuacjach warto nie rezygnować z rozmów, lecz wykazać się elastycznością i zaproponować alternatywne formy gratyfikacji. Może to być na przykład: elastyczny czas pracy, możliwość pracy zdalnej w wybrane dni, dofinansowanie kursów lub szkoleń, dodatkowe dni wolne czy obietnica podwyżki po przepracowaniu określonego okresu próbnego. Coraz częściej firmy oferują też tzw. premie rozwojowe – jednorazowy bonus wypłacany na koniec stażu, uzależniony od osiągnięcia konkretnych rezultatów. Takie rozwiązania pozwalają zachować motywację i jednocześnie łagodzą ograniczenia budżetowe po stronie organizatora stażu.

Podsumowując, choć temat wynagrodzenia za staż bywa trudny dla młodych kandydatów, jego świadome podjęcie może przynieść wymierne korzyści. Umiejętne negocjacje nie tylko poprawiają bieżące warunki finansowe, ale także uczą postawy asertywnej i profesjonalnej – cech niezwykle cenionych w świecie pracy. W 2025 roku, w warunkach rosnącej konkurencji o talenty, dobrze przygotowany i pewny siebie stażysta ma realną szansę, by już na starcie uzyskać więcej, niż przewidują standardowe stawki.

Podsumowanie

W 2025 roku wynagrodzenie za staż zależy od wielu czynników: rodzaju stażu, miejsca odbywania, branży oraz kompetencji stażysty. Dla staży z urzędu pracy obowiązuje ustalone stypendium w wysokości 1790,30 zł brutto, natomiast w sektorze prywatnym stawki mogą sięgać nawet 5000 zł brutto miesięcznie. Staż to nie tylko doświadczenie – to także pierwsze poważne zetknięcie z realiami finansowymi rynku pracy. Warto znać swoje prawa i nie bać się zadawać pytania o pieniądze – nawet na początku zawodowej drogi.

‍

‍

‍

Czytaj także:

Zasiłek dla bezrobotnych - praktyczny przewodnik

Ekwiwalent za urlop - co musisz wiedzieć zanim zakończysz pracę

Studia podyplomowe - kiedy warto się na nie zdecydować